Stef Smulders
In de vinexwijk waar we in Nederland woonden (Nieuwegein), zagen we behalve muggen, muizen en vage torretjes en spinnen eigenlijk nooit iets bijzonders rondvliegen of -kruipen. Maar sinds we op het Italiaanse platteland wonen, komen we allerlei gekke, enge maar ook leuke wezentjes tegen. Hier heb ik nog een derde selectie van 7 insecten en reptielen die je komende zomer zomaar in of om je tent, stacaravan of vakantieappartement aan kunt treffen:
Inhoudsopgave
- 1. Ceratitis capitata of middellandse-zeeboorvlieg
- 2. Mantis religiosa of Europese bidsprinkhaan
- 3. Chrysolina americana of rozemarijngoudhaan
- 4. De vipera aspis of aspisadder
- 5. De clytra laeviuscula of zuidelijke mierenzakkever of gladde zakkever
- 6. De aedes albopictus of tijgermug
- 7. De saturnia pyri of grote nachtpauwoog
1. Ceratitis capitata of middellandse-zeeboorvlieg
De middellandse-zeeboorvlieg is de boosdoener die in Italië en andere zuidelijke landen je fruit aanvreet en je dwingt tot het spuiten van bestrijdingsmiddelen, wil je tenminste zelf kunnen genieten van heerlijke vijgen, appels, peren, perziken, abrikozen en dergelijke. Ook aan de mierzoete melige cacchi-vruchten schijnen ze zich tegoed te doen, maar dat vindt ondergetekende geen probleem.
2. Mantis religiosa of Europese bidsprinkhaan
De mantide religiosa doet je vaak schrikken door zijn grootte (tot 8 cm) en het enge insectenuiterlijk met de lange tentakelachtige poten en voelsprieten. Bovendien zie je hem (of haar, want zij is een stuk groter dan hij) door de felgroene kleur niet snel over het hoofd. De bidsprinkhaan eet echter geen mensen maar andere insecten zoals bijen, hommels, spinnen en vliegen. Heel af en toe zie je hem ook in Nederland.
3. Chrysolina americana of rozemarijngoudhaan
Dit glanzende kevertje doet zijn (Nederlandse) naam eer aan door zich op de mediterrane tuinkruiden lavendel, rozemarijn, tijm en salie te vestigen om daarvan de bladeren op te eten. De opvallende glanzende dekschilden zijn afwisselend blauwgroen en rood gestreept. Ze kunnen vliegen maar de meeste geven er, heel on-Italiaans, de voorkeur aan om te wandelen.
4. De vipera aspis of aspisadder
De aspide of vipera comune is een giftige slang van maximaal 80 cm, met het gif waarvan Cleopatra volgens de legendes zelfmoord zou hebben gepleegd (onwaarschijnlijk, want de adder komt in Egypte niet voor).
Hij heeft grijs/roodbruine kleur en op de rug heeft hij donkere V-vormige strepen. Hij leeft van kleine zoogdieren (zoals baby’s) en wordt tot op een hoogte van wel 3.000 m waargenomen. Een beet van de aspisadder kan in extreme gevallen dodelijk zijn. Beter uit de weg gaan dus.
5. De clytra laeviuscula of zuidelijke mierenzakkever of gladde zakkever
Niet alleen de Nederlandse naam van dit insect is opvallend (goed bruikbaar als scheldwoord) maar ook zijn kleur. De schilden zijn rood met zwarte vlekjes en doen denken aan die van het lieveheersbeestje. Wikipedia wijdt een paragraaf aan de ook al bijzondere voortplantingsmethode van dit beestje:
De mierenzakkever kent een bijzondere voortplanting; het vrouwtje pakt de eitjes een voor een in door deze met uitwerpselen te bekleden, daarna laat zij ze op de bodem vallen. De eitjes worden door mieren mee naar het nest genomen, waar de larve eenmaal uitgekomen een soort kokertje maakt door de uitwerpselen uit te smeren aan de buitenzijde. De koker groeit met de larve mee en dient om deze te beschermen tegen mieren, het voedsel bestaat namelijk uit de eieren van rode bosmieren. Als de woedende mieren de larve aanvallen, trekt deze zich snel terug in zijn koker.
Ik zie ‘m zelf vooral in de bloemen van mijn rozen waarvan ze de bladeren oppeuzelen (stouterds!) maar ze schijnen zich ook vaak in verschillende bomen te vestigen, zoals wilg, eik, berk, populier enzovoorts.
6. De aedes albopictus of tijgermug
Dit is de inmiddels ook in Nederland sporadisch (en met de nodige paniek) waargenomen zanzara tigre die zich vanuit de haven van Genua al over heel Italië verspreid heeft. Alleen op grotere hoogtes komt hij nog niet voor, al wint hij ook daar ieder jaar terrein.
Het vervelende van deze mug is dat hij ook overdag actief is en enge ziektes kan overbrengen, al gebeurt dat laatste in Europa nog maar zelden. Hij is makkelijk herkenbaar aan het zwartwit gestreepte lijf en poten.
In Noord-Italië vindt de mug een perfecte kweekvijver in de risotto-rijstvelden ten zuiden van Milaan. Er worden pogingen gedaan om hem via moderne (genetische varianten) uit te roeien maar voorlopig helpt alleen DEET. Goed en vooral tijdig insmeren!
7. De saturnia pyri of grote nachtpauwoog
Deze prachtig getekende mot met de pauwenogen op de vleugels heeft een spanwijdte van circa 150 millimeter en is daarmee is de grootste nachtvlinder van Europa.
Hij komt vooral in Midden- en Zuid-Europa voor. In het Italiaans heet hij saturnia del pero o pavonia maggiore maar hij voedt zich niet alleen met peren, ook appels, kersen, abrikozen en dergelijke.
Comments