in ,

Inburgeren in Italië: 5 tips om je direct een Italiaan te voelen

Zo word je in no time een echte Italiaan (beeld: giphy.com)

De eerste dagen op vakantie, de eerste weken in een nieuw land: je kunt je soms overdonderd voelen. Zeker in Italië waar men het hart op de tong heeft. Toeristen pik je er nu eenmaal altijd uit en al helemaal vanuit de Lage Landen is het niet mogelijk een masker op te zetten. De een houdt ervan, de ander haat het, maar het gevoel van toerist-zijn wil je soms gewoon even niet. Je wilt je onderdompelen in de lokale cultuur en geen ‘kijken, kijken niet kopen’ naar je hoofd geslingerd krijgen. En dáár ga ik je bij helpen. Althans: proberen.

Even een kleine disclaimer voordat je dit artikel gaat lezen en het je intens tegen de borst stoot. Want, als Italiëliefhebbers, Italofielen of een ander Italië-adorerend woord zijn we toch (excusez le mot) een puristisch zooitje bij elkaar.

De een kan nog beter Italiaans ‘zijn’ dan de ander en pff maakt hij zijn carbonara met room?! En hij noemt zich een Italië-gek?! Dat mag hij echt niet zeggen.

via GIPHY

Ikke, ikke, ikke en wat de rest denkt, vindt of heeft ervaren kan niet. Daarom hierbij een smeekbede van mij aan jou: laten we bij de comments onder dit artikel eens niet blèren hoe het moet, maar juist laten zien hoe het ook kan.

Er zijn genoeg net beginnende Italiëliefhebbers die we met ons puristische oh-wij-komen-al-tig-jaar-op-deze-plek-en-doen-het-altijd-zo-wat-gek-dat-jullie-het-zo-doen of oh-wij-rijden-altijd-zo-waarom-jullie-niet of een-echte-italiaan-word-je-nooit-beklaag afschrikken.

En dat is zonde, want Italië is fantastisch. En een echte nep-Italiaan worden willen we nu eenmaal allemaal. Allora, andiamo.

1. Ga. Naar. De. Markt. 

Waar proef je de locale cultuur en keuken nu beter dan op de markt? Juist. Nergens. Waar in Nederland de markt al gauw is voor een vlugge boodschap en wat verse bloemen, is de markt in Italië een begrip.

Je doet er je boodschappen, maar haalt er ook je kleding, je dekbedden, potten en pannen, ovenwanten, batterijen: echt, bijna alles wat je je maar kunt bedenken ís op de markt. En iedereen komt er, dus je ziet direct wat voor vlees het dorp waar je bent in de kuip heeft.

De Italiaanse markt is onderverdeeld in twee segmenten: eten en de rest. De kramen staan niet door elkaar heen maar de rest staat bij de rest en voedsel staat bij voedsel. Vaak wel bij elkaar in de buurt.

Vooral de voedselmarkt is fascinerend en hier voel je je al snel een local. Bij bijna elke kraam mag je wel wat proeven en zo maak je supersnel kennis met de lokale keuken. 

2. Parkeer als een professional

Parkeren kan overal (foto: Martine van Groenigen)

Over de Italiaanse auto-etiquette kunnen we een volledig artikel schrijven. Italië staat nu eenmaal niet bekend om zijn brave coureurs en motormuizen.

In de drukte van het lokale verkeer is het vaak goed zoeken naar een plekje. De smalle straatjes, het vele eenrichtingsverkeer, maar vooral: het strepenballet. Wit, blauw, geel. Welke ga je kiezen? En welke vooral niet?

En dat laatste is geel. De gele parkeervakken zijn voor de échte, échte locals. En tsja: daar hebben wij nog een lange weg voor te gaan.

Witte vakken zijn gratis en blauwe vakken zijn betaald parkeren. Geen plekje? Non c’è problema. De ongeschreven regel geldt: staan er meerdere auto’s geparkeerd op, langs of naast een weg (hoe druk of onlogisch ook), dan sluit je hierbij aan. Best makkelijk, hè!

3. Ontbijt als de locals: seconda colazione voor de bühne

Seconda colazione (foto: Martine van Groenigen)

Niet alleen de Italiëliefhebbers, ook de Italianen zelf zijn soms net ietwat te trots en puristisch over hun eigen etiquette. Na 11.00 uur geen cappuccino, ontbijten doe je licht, we kennen het allemaal. 

Wat wel opvallend is, is dat het eerste ontbijt altijd thuis wordt genuttigd. La prima colazione nadat je je bed uit bent gerold is privé.

De tweede daarentegen, la seconda colazione, nuttigt men vaak op het terras of in de bar. Dit mag iedereen zien. Een koffietje en een croissantje gevuld met room, jam of fruit, een pasticiotto, een cornetto, alles kan.

Maar de cappuccino? Daarmee wordt het kaf van het koren gescheiden. 

4. Groet de oude mannetjes en je bent direct een inwoner van het dorp 

Het fenomeen van de Umarells (foto: Wikimedia)

Je hebt ze sowieso weleens gezien: de langzaam schuifelende petjes op de piazza. De oude mannetjes die er elke ochtend weer staan. De plaatselijke tamtam zijn ze. Het is een cultuur op zich en dat weten ze ook.

Langzaam schuifelen ze langs jouw tafeltje als je midden op het plein aan je seconda colazione zit. Of erger: ze gaan pal, en dan bedoel ik echt pal, voor je neus staan als je op het plein iets staat te bekijken.

Je kunt ze maar beter groeten, want ondanks dat ze er verroest uitzien, hebben deze mannen een geheugen van heb ik jou daar. Heb je ze namelijk een keer begroet? Dan ben je de rest van je vakantie verzekerd van een groet terug.

Wist je dat er, naast de oude mannen op de piazza, nog een oudemannenfenomeen is? De umarell. Ouden van dagen die dag in dag uit de bouwplaats in het dorp checken en langs de hekken staan met de armen op hun rug.

Tsja: als je zo’n hoeveelheid van je tijd besteedt aan het kijken naar een bouwproject, dan mag je er ook een eigen ‘titel’ voor hebben. 

4. Roep af en toe eens dajjjjjje, oooooo ma, ufffffffa of een andere kreet 

Je spreekt misschien geen vloeiend Italiaans, maar naast de standaard grazie, buongiorno of arrivederci, wil je het misschien eens opkrikken met een echte Italiaanse kreet. Een kreet die, als je hem uitroept, gelijk laat zien dat je verstand hebt van zaken.

Want het hoeft nergens op te slaan, als je het maar zelfverzekerd roept. Dan is het al goed. Is de prijs van iets dat je op de markt of in een winkeltje hebt gezien niet naar wens of is het product uitverkocht? Uffa.

Loopt er iemand moedwillig tegen je aan of pikt hij je parkeerplek in? Oooo ma! Schiet iets niet op, maakt iemand je belachelijk of wil je gewoon even iets roepen? Ma dajjjje. Dit allemaal uiteraard met de nodige handgebaren.

Tot slot: weet dat je een bezienswaardigheid bent. Dat heb je misschien altijd al wel eens willen zijn dus maak ook een beetje gebruik van het moment. Word je aangestaard door de locals? Buongiorno, een lachje, en door. 

Heb je zelf nog tips om snel in Italië in te burgeren? Geef ze dan door in een reactie.

Written by Martine van Groenigen

In 2016 woonde Martine van Groenigen een half jaar als au pair bij een Italiaans gezin. Ze leerde er alle kneepjes van de Italiaanse keuken en verloor er haar hart. Niet aan een man, maar aan het land zelf. Sinds haar terugkomst is er geen dag geweest dat ze zich niet afvraagt ‘wat voor weer het zou zijn in De Laars.’ Op Dit is Italië schrijft ze enthousiast over haar eigen ervaringen in Italië en haar ‘Italian Dream’ die steeds dichterbij komt.

Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  1. Leuk en herkenbaar

    Vergeet ook vooral de handgebaren niet om je ongenoegen kracht bij te zetten: duimen naar je andere vingers en voor je borst op en neer bewegen. Wil je nog meer drama dan doe je dezelfde beweging met je handen in ‘amen’ stand. Nog verder over de top: gooi er een ‘ma che c*zzo’ bij

  2. wat betekend dat eigenlijk, vanuit je onderkin een soort omgekeerde scheerbeweging maken plus er gemeen bij kijken + een binnenmondse mompel erbij doen?
    heb zelf een verre voorouder als Italiaan,( die kwam als kind naar Nederland om schoorstenen te vegen en trouwde met een schippers dochter)
    als jong volwassene ook schoorstenen geveegd(zonder dat ik toen wist dat een verre voorvader het zelfde deed)was er ook heel goed in (al zeg ik het zelf )want ik kreeg vaak de moeilijkst bereikbare schoorstenen te vegen oeiii
    Claudi

la dolce vita in Puglia

Dromen, durven, doen: op weg naar Italië – deel 9

10 manieren om naar Italië te reizen

11 manieren om naar Italië te reizen