Martine van Groenigen
Het gewest Apulië (Puglia) in de hak van de laars heeft zich de laatste jaren opgewerkt tot dé favoriete vakantiebestemming bij Italië minnend Nederland (en België). Geen wonder: de witte huisjes, idyllische straatjes en miljoenen olijfbomen maken het een parel van een bestemming.
Dan hebben we ’t nog niet eens gehad over de lieve mensen, het heerlijke eten en de prachtige kusten. Maar Puglia bezoeken in het najaar? Daar zijn de meningen over verdeeld. Wij vertellen je waarom je het wel degelijk moet doen.
De sfeer van Puglia
Beeld je dit eens in: je loopt in een stadje. Alles is hier wit. De huisjes, de marmeren stoeptegels en als je in de verte kijkt moet je knijpen met je ogen vanwege de felheid van de zon die weerkaatst op de witte huizen. Wit is hier gewoon extra wit. Om je heen word je begroet met een vriendelijk buongiorno of kortweg giorno en voor je loopt een oud mannetje naar zijn welbekende piazza.
Hier staat hij urenlang te kletsen met zijn andere oudemannenvrienden. Op het piazza, met uiteraard een grote klokkentoren, maar ook twee kleine terrasjes van de plaatselijke koffiesalons.
Je neemt plaats, bestelt een koffietje voor een euro en geniet van het tafereel dat zich voor je afspeelt. De jongen van het fantastische restaurant om de hoek komt aan en groet iedereen.
Er lopen wat (zwerf)honden die zijn geadopteerd door het hele dorp en al claxonnerend komt de fruit en groenteboer langs op zijn Ape.
’s Middags bezoek je de plaatselijke markt iets buiten het dorp waar je – omdat je zo’n lieve toerist bent die Italiaans probeert te praten – van alles mag proeven. Verse mandarijntjes, overheerlijke vleeswaren, kazen van de kaasboer op de berg en olijven zoals je ze nog nooit hebt geproefd.
’s Avonds neem je plaats in een van de vele restaurantjes in het dorp. De eigenaar die ’s ochtends over het piazza liep, herkent je nog van ’s ochtends. Dat-ie verder geen idee heeft wie je bent en waar je vandaan komt, maakt niet uit. Zul je later die avond vast nog over spreken.
De herkenning is er en helemaal als jij je beperkte Italiaans laat rollen, komt het die avond goed. De tafel wordt volgezet met schaaltjes gevuld met allerlei lekkers. Antipasti extreme, zullen we maar zeggen.
De avond duurt en duurt, de vino rosso komt en gaat en na afloop nog een limoncello della casa voordat jij terugloopt naar de auto. Inmiddels is het in het dorpje zo stil dat je alles hoort. Blaffende honden in de verte, de dorpsgek verderop en achter je het geroezemoes uit het restaurant dat je net hebt verlaten.
Al rijdend naar je B&B of hotelletje stap je halverwege eventjes uit om jezelf in je arm te knijpen en op adem te komen.
Je staat tussen de olijfbomen, maar het is hier zo donker dat je die niet ziet. Althans: het is bijna zo donker dat je alles ziet. Als je naar boven kijkt zie je sterren in een hoeveelheid die je nog nooit hebt gezien.
’s Nachts in bed denk je nog eens terug: de vriendelijkheid, de rust, de warmte overal. Puglia is echt zoals in de boekjes.
De temperatuur van Puglia in het najaar
Zoals hierboven omschreven, zo voelt Puglia écht. Gemoedelijk, vriendelijk en warm. En vooral dat laatste eigenlijk het hele jaar door. Oké, je hebt warm en warm natuurlijk. Maar in oktober kun je nog prima een dagje doorbrengen op het strand.
In november en december hoeft de jas nog niet aan en in januari lunchen op een zonnig terrasje uit de wind? Kan gewoon.
Het kán er ook sneeuwen, maar die kans is én vrij klein en omdat het er gewoon warm blijft (we zijn geen meteorologen maar 12 graden minimaal is denk ik goed gezegd) smelt de sneeuw gauw.
De omgeving
Herfst in Italië is anders dan herfst in Nederland. Zeker in Zuid-Italië waar de meest voorkomende boom waarschijnlijk de olijfboom is. Deze verliest amper blad, enkel olijven.
Voor mensen met een winterdip omdat de blaadjes in Nederland van de bomen vallen is dit dus dé bestemming.
Uiteraard zijn er ook bomen die wel verkleuren. Dat is nu ook net wat de omgeving zo charmant maakt. Als je voor en boven je kijkt wandel je door Italiaanse olijfbomen en als je op de grond kijkt in het bos bij je op de hoek.
De mensen
In het najaar zijn de Pugliesi blij dat de meeste toeristen weer zijn vertrokken. ’s Zomers is Puglia écht overdreven druk en is het dringen in de dorpjes en op populaire bestemmingen.
Als de drukte weg is, komt Puglia min of meer weer tot leven en kun jij je kont weer keren. Zelf woonde ik in januari, februari en maart in de hak van de Italiaanse laars en ik zou er geen ander moment willen zijn.
Tuurlijk, ’s zomers is alles misschien net iets gezelliger vanwege de drukte, maar als je dingen wilt ontdekken, veel wilt zien en lekker je gang wilt kunnen gaan is het najaar (en het voorjaar) echt de periode om te gaan.
Wat te doen
Bezoek de toeristische hotspots! ’s Zomers krioelt het hier van de mensen maar in het najaar ben je hier min of meer alleen.
- Ga naar Alberobello en wandel tussen de trulli.
- Ga naar Polignano a Mare en loop over het kleine beroemde strandje en kijk vanaf de uitkijkpunten over zee.
- Ga naar Ceglie Messapica en bezoek de weekmarkt en het heerlijke restaurantje (Il Fico) zoals hierboven beschreven.
- Ga naar Martina Franca en bezoek de grootste weekmarkt van Brindisi.
- Ga naar Lecce en eet er pasticiotti. Ga naar Monopoli en maak een praatje met de vissers in de haven.
- Ga naar Bari en kijk je ogen uit in de theaters en proef de vis die net uit zee komt.
- Ga naar Ostuni, het witte stadje waar je ’s zomers over de hoofden loopt.
- Ga naar Grottaglie en kom terug met een geheel nieuw servies. Bezoek hier ook zeker een van de grote keramiekateliers. De kunstenaars hebben nu de tijd om je alles te laten zien.
- Ga naar Masseria Brancati en leer alles over olijven, olijfolie en de oudste olijfbomen.
Ga naar Puglia in het najaar en geniet van de puurheid van de provincie. Laad op de terugweg je dakkoffer vol met al het heerlijks uit de hak van de laars.
En geniet thuis nog even na van de vriendelijkheid van de mensen. Van de smaken van de seizoensgroenten. Maar vooral van la dolce vita in optima forma.
Comments