Column: dingen die je vergeet als je een tijdje niet in Italië bent geweest (deel 3)

Het lijkt me fantastisch om in Italië te wonen. Maar het is bijna net zo mooi om regelmatig vanuit Nederland naar Italië af te reizen. Alleen al vanwege die andere wereld die zich na het doorkruisen van de Alpen voor je opent. In de meivakantie gingen we een dag of 10 naar de camping in Trentino. Ik maakte notities voor deze website en een aantal dingen vielen me (opnieuw) op. Hoog tijd dus voor een update van mijn serie over ‘dingen die je vergeet als je een tijdje niet in Italië bent geweest‘.

Het is altijd verder rijden dan je dacht

We kozen voor een vakantie aan het Lago di Levico, in de buurt van Trento, Trentino-Zuid-Tirol. Nog nét Italië dus, hoewel je ook hier veel in het Duits aangesproken wordt. Maar: lekker noordelijk, dus niet al te ver rijden. Denk je. Want hoewel je ’s ochtends vroeg al weg bent en rond het middaguur al goede voortgang maakt (‘Dat schiet lekker op!’), kom je toch altijd pas ’s avonds vermoeid pas aan (‘Hoe ver is het nog?’). Tenminste, als je die 1.000 kilometer in één dag wilt rijden. En met kinderen in de auto moet je toch regelmatig even stoppen om wat te bewegen en te spelen. Onze jongste vond het het laatste uur op de achterbank niet zo leuk meer.

De pizza’s zijn niet duur (en lekker!)

Steeds word ik weer verrast door de prijs van de pizza’s. En dan niet in negatieve zin. Je kunt Italië heerlijke pizza’s krijgen voor vijf euro. Of minder. Zelfs op de camping was een eenvoudige pizza maar vijf euro.

Op zondag zijn de winkels dicht…

Hier zijn we inmiddels zo gewend aan koopzondagen, dat het altijd even wennen is als de winkels op zondag dicht blijven. Vooral als supermarkten op zondag dicht zijn. Nou ja, dan maar naar het restaurant.

…en op maandag gaan ze pas om 15 of 16 uur open

Logisch dat de middenstand de maandagochtend even rustig aan doet. Maar pas ná de pranzo de deuren openen? In een grote stad? Dan hoeft het al bijna niet meer.

De landschappen van Italië zijn schitterend

Vooral in het voorjaar. Natuurlijk weten we dat, maar hoe geweldig is het om vanaf die camping op die groene bergen met nog besneeuwde toppen uit te kijken. En dan dat blauwe, heldere water. De Italiaanse landschappen zijn ansichtkaarten, maar dan in het echt.

In mei is het nog echt voorseizoen

In de bergen is het wel vaker fris, vooral ’s nachts. Maar zó koud dat de airco in onze accommodatie op de verwarmingsstand aan moet? Mei is een mooie maand om Italië te bezoeken, maar reken erop dat het nog zeker geen zomer is. Er staan gepensioneerde Duitsers en Nederlandse gezinnen (meivakantie) op de camping. Het zwembad is nog dicht, het campingwinkeltje heeft beperkte openingstijden en bouwvakkers zijn druk in de weer met graafmachines en andere materieel.

Het is duidelijk nog lang geen hoogseizoen. De Italianen maken zich rustig klaar voor de echt drukke maanden, die pas na mei beginnen. Aan de ene kant lekker rustig (en goedkoop), aan de andere kant mis je wel wat levendigheid en activiteiten op de camping.

De kleinschaligheid van de winkels

Met het recente omvallen van grote winkelketens moeten we misschien ook wel terug naar het Italiaanse model: kleine winkeltjes die speciale spullen verkopen. In sommige zaken kun je je kont niet eens keren. Huishoudelijke apparatuur gecombineerd met heiligenbeelden. Winkeltjes louter gewijd aan pasta. En kledingzaken waarvan je je afvraagt hoe ze kunnen overleven.

De ijsjes zijn in Italië niet goedkoper

Italiaans ijs kost in Italië ongeveer net zo veel als hier. Tussen de één euro en de anderhalve euro per ‘bol’, afhankelijk van de gelateria van je keuze. Het verschil zit ‘m dus niet in de prijs, maar wel in de hoeveelheid. De Italiaanse ijsjes worden niet knieperig met een ijstang afgemeten tot een minuscuul bolletje, maar ze hebben royale afmetingen. En ze smaken over het algemeen natuurlijk bijzonder lekker.

De tomaten in Italië smaken naar… tomaten!

Wat me bij een andere smaak brengt. Die van tomaten. Want die smaken in Italië gewoon naar, nou ja, tomaten! Ze zien er meestal wat grilliger en minder mooi rood uit dan in Nederland. Van die modelletjes die hier de supermarkt niet inkomen, omdat mensen ze maar zouden laten liggen. Maar het is niet het uiterlijk dat telt. Tomaten met veel vlees eraan, verse basilicum en mozzarella. En een drupje crema di balsamico om het af te maken. Wat smaakt dat goed!

Wat valt jou iedere keer weer op in Italië?

Dat waren ze. Weer een paar willekeurige zaken die me opvielen nu ik een tijdje niet in Italië was geweest. Ik ben benieuwd wat jou is bijgebleven na je laatste Italië-trip. Laat het weten in een reactie!