Het slechtste Italiaanse liedje

Stel: je houdt van het levenslied. André Hazes en De Vlieger vind je prachtig. Sentimenteel? Heerlijk! Kitsch? Nou en?! Meezingen! Je vraagt je af: Waar vind ik het Italiaanse equivalent? Wat is het slechtste Italiaanse lied?

In dat geval is dít lied misschien wel helemaal het einde voor jou. Rocco di Quinto met Ti voglio bene papa:

Oké: die Italiaanse vlieger, hoe gaat die dan? Het liedje is een dialoog tussen een vader en zijn dochter. Het meisje zegt: ‘papa niet huilen, het is kerst’. De vader zegt: ‘nee, ik huil niet, mijn ogen doen pijn’. ‘Nee papa, dat is niet waar, het is vanwege mama, maar je zult zien dat ze terugkomt’. ‘Nooooo bambina mia, mijn ogen doen pijn.’

Matige tekst

Als moeder vind ik dat een erg matige tekst. Het is al beter om niet met je kind mee te gaan huilen, maar er dan ook nog leugentjes van bestwil bij verzinnen? Oké, ik ben zelf echt geen held, ik moet zelf snel huilen, bij films, of bij die vader van dat jongetje uit Baarn van Kinderen voor Kinderen die doodging omdat hij zware shag rookte. Als ik zwanger ben of last heb van een PMS, dan sowieso. Dan ben ik wellicht zelfs vatbaar voor tranen bij Rocco di Quinto. Maar kom op: ‘mijn ogen doen pijn?’

Engel

Het tweede couplet: ‘papa, is het waar dat ik op mama lijk, dat zegt de mevrouw van de tweede verdieping’. ‘Ja kleintje, je bent een engel net als mama.’ ‘Waarom zeg je dat mama een engel is?’ ‘Je hebt recht op de waarheid, je moeder is in de hemel.’ ‘Ja, dat weet ik, maar ik heb nooit gehuild want ik wil niet dat je me ziet huilen.’ ‘Kom kleintje, nu, niet huilen, kom dan houd ik je vast.’ ‘Ik hou van je, papa.’

En dan weer: ‘Nooooo bambina mia, ik huil niet, mi fanno solo male gli occhi‘, heeft-ie weer pijn aan zijn ogen. Druppelen, dat helpt het beste.

Wat is jouw nominatie voor het slechtste Italiaanse lied?