Lotje Lomme
Feminisme is in de mode in Italië. Als bibliofiel houd ik graag de Italiaanse uitgeverijen in de gaten en er wordt op het moment veel uitgegeven over vrouwengeschiedenis, vrouwenrechten, vrouwelijke auteurs. Dat heeft best wel mijn interesse (zie dit artikel over Italiaanse schrijfsters). Ook de film C’è ancora domani van Paola Cortellesi surft mee op de nieuwe feministische golf.
Kaskraker in Italië
De film heeft zeker een urgente politieke agenda, is tragikomisch en was een enorme kaskraker in 2023 in Italië. Ik kreeg een sneak preview van de Nederlandse distributeur en daar was ik enorm verguld mee, want mijn interesse was gewekt.
De film overtrof in Italië zelfs de bezoekersaantallen van de Barbie-film. In het nieuws kwam dat een anonieme ondernemer uit Lodi voor 400 scholieren een kaartje kocht.
Paola Cortellesi
Waar vallen de Italianen dan voor bij deze film? Paola Cortellesi is zowel de hoofdpersoon als de regisseuse. Zij is een bekend figuur in Italië, als actrice en comedienne. Zo is ze ook erg goed in het imiteren van bekende Italianen. Ook is ze een niet onverdienstelijk zangeres en heeft ze de juiste looks. Sommige mensen hebben gewoon alles.
In deze film gebruikt ze al haar creatieve talent en humor. Ondanks dat het verhaal soms echt wel beladen is, is het soms ook gewoon heel grappig.
Nieuwe boodschap in een oud jasje
Maar ze heeft dus ook een verhaal te vertellen, over het patriarchaat, vrouwenrechten en geweld tegen vrouwen. De film is in zwart-wit (net zoals veel bekende Italiaanse films uit het neorealisme), maar maakt gebruik van moderne muziek en technieken en stijlen om het verhaal te vertellen.
Soms maakt Cortellesi een knipoog naar de moderne tijd en betrekt de bioscoopbezoeker in het verhaal. Dat doet ze echt op heel originele wijze, die mij enorm aanspreekt.
Het verhaal
Hoofdpersoon is Delia, het verhaal speelt zich af in een armoedig gezin net na de Tweede Wereldoorlog in Rome, als de geallieerden nog in de stad zijn. Delia zit vast in een slecht huwelijk met een man die haar mishandelt en kleineert, en dat terwijl het duidelijk is dat Delia de intelligente van het echtpaar is.
Ze hebben 3 kinderen. Het oudste is een meisje en zij staat op het punt zich te verloven. Zij lijkt op haar moeder en heeft een goed hart. De 2 jonge kinderen zijn allebei jongetjes en zij gedragen zich lui en slecht, waarschijnlijk onder invloed van het slechte voorbeeld van hun vader, Ivano.
Delia overweegt Ivano te verlaten, maar zal dan ook haar kinderen moeten verlaten. En de verloofde van Marcella, de oudste dochter, noopt haar ook tot zorgen over de toekomst van haar pupil.
Ga hem zien!
Vervolgens wordt het verhaal spannend, met allerlei verwikkelingen die ik niet allemaal wil verklappen, maar ook als je jezelf geen feminist durft te noemen, denk ik dat deze film interessant voor je is en het bezoeken waard.
Het vertelt een stuk Italiaanse geschiedenis, is modern geïnterpreteerd en is stilistisch ook de moeite waard. Ik vond het de mooiste Italiaanse film van de afgelopen paar jaar.
Comments