Bergamo

Met het Comomeer en Milaan om de hoek laten veel toeristen de Noord-Italiaanse stad Bergamo argeloos links liggen. En da’s jammer, want de citta dei mille heeft zoveel te bieden.

Het Piazza Veccchia is op deze zomermorgen bijna té Italiaans om waar te zijn: op het terras van Pasticceria Del Tasso geniet een hoogbejaard echtpaar van z’n dagelijkse caffè e cornetto, een zakenman drinkt staand aan de bar een snelle espresso en over het plein schrijdt een priester in habijt naar de Campanone, de klokkentoren die zijn lange schaduw over het hart van de Città Alta werpt.

Bergamo is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en ligt op 50 kilometer afstand van Milaan, aan de uitlopers van de Alpen, min of meer tussen het Gardameer en Comomeer ingeklemd. Hoewel de stad dichter bij München ligt dan bij Rome, is met name de Middeleeuwse, op een heuveltop gelegen binnenstad onvervalst Mediterraan met haar vele pleintjes, kronkelige straatjes en eeuwenoude palazzo’s.

De leukste manier om de historische binnenstad te bereiken is per funicolare, een kabeltreintje dat vanuit de Città Bassa steil tegen de heuvel opkruipt, langs achtertuinen met zwembaden en onder bruggetjes met geraniums door. Als het treintje krakend tot stilstand komt, sta je nog net niet op de top van de heuvel.

Die wordt namelijk ingenomen door de Citadella en het is vanaf de muren van dit 16de eeuwse fort dat de Città Alta zich in al haar glorie ontvouwt. Een militaire functie hebben de kazematten al lang niet meer. Tegenwoordig huisvesten ze een aantal musea, en waar ooit kanonnen bulderden groeien nu bloemen, spelen kinderen en zitten studenten gebogen over een boek.

Dwalend door straatjes, langs religieuze muurschilderingen en klaterende fonteinen eindigen toeristen bijna als vanzelf op het Piazza Vecchia, het mooiste plein van de stad met het imposante Palazzo della Ragione, de Dom van Bergamo en de Santa Maria Maggiore.

In deze laatste kerk ligt de bekende Italiaanse operacomponist Gaetano Donizetto begraven, wiens werk op zomeravonden regelmatig op het plein wordt opgevoerd. Cultuur genoeg, maar mensen kijken en de sfeer proeven kan natuurlijk ook, bijvoorbeeld vanaf één van de vele terrassen op het plein met een lekkere cappuccino of een verfrissende Aperol Spritz.

Wie na een dag heerlijk slenteren nog energie over heeft, kan het oude Bergamo verlaten door één van de 4 stadspoorten (de mooiste is de zuidelijke Porta San Giacomo) en wandelend afdalen naar het lager gelegen deel van de stad. Als beloning word je getrakteerd op een prachtig panorama van Lombardije.