Aart Heering
Het noodweer, dat in heel Italië 12 slachtoffers heeft geëist en in Venetië het acqua alta opstuwde tot hoogten die deden denken aan de dramatische overstroming van 4 november 1966, heeft ook in Rome danig huisgehouden.
Moessonachtige plensbuien en windstoten van 100 kilometer per uur hebben de stad veranderd in een slagveld van neergestorte bomen. Als je de door vallende stammen geblokkeerde wegen en vernielde auto’s ziet, dan is Rome er zonder doden eigenlijk nog goed vanaf gekomen. Wellicht ook omdat burgemeester Virginia Raggi uit voorzorg de scholen had gesloten, zodat er minder verkeer op de weg was dan normaal.
Een opmerkelijk, en verontrustend, detail is dat dit soort slachtingen onder bomen helemaal zo uitzonderlijk niet meer zijn. Het afgelopen jaar heeft dit scenario zich wel vier of vijf keer afgespeeld en zijn er in totaal vele honderden bomen gesneuveld. Voor een deel kan dit wellicht op rekening van de klimaatverandering worden geschreven, maar de voornaamste reden is toch de een van de grootste makkes van Italië: het onderhoud, of liever het gebrek daaraan.
Met onderhoud kun je minder scoren dan met spectaculaire nieuwe projecten. Dus kiezen bestuurders er al te vaak om de schaarse fondsen daaraan te besteden en laten ze de bestaande constructies voor wat ze zijn, met als resultaat instortende bruggen en viaducten, overstromingen, aardverschuivingen en vallende bomen.
Oude platanen
Dat is zeker ook het geval in Rome, dat in totaal 330.000 bomen rijk is, maar niet meer dan 180 man personeel heeft om dat bestand te verzorgen. Veel van die bomen zijn ongeveer een eeuw oude platanen en pijnbomen. De platanen zouden regelmatig, zo niet elk jaar, gesnoeid moeten worden. Als dat niet gebeurt, kunnen zich rotte plekken ontwikkelen waardoor de hele boom, of losse takken, kunnen vallen.
In Frankrijk weten ze dat heel goed en de platanen die daar de dorpspleinen sieren, worden daarom ook grondig gekortwiekt. De pijnbomen zijn steviger, maar wortelen ondiep. (Vandaar ook de hobbels op veel wegen die ze flankeren.) Dus als zij groeien worden ze uitermate windgevoelig en moet ook hun kruin drastisch uitgedund worden. En als snoeien niet meer helpt, dan wordt kappen en nieuw planten onvermijdelijk, ook al vindt de buurt dat meestal niet leuk.
Van dat alles is in Rome al drie jaar lang niets meer gebeurd. Om te bezuinigen heeft de gemeente de plantsoendienst uitbesteed aan particulieren en om nog meer te sparen, krijgen die hun geld niet. Zodoende zijn er van de 1200 man die tot 2015 voor het openbaar groen zorgden er nu nog maar 200 over en bieden bermen en plantsoenen een aanblik van verwaarlozing en spontane junglevorming.
Corrupte bende
Burgemeester Raggi heeft de concessies aan de vorige groenwerkers ingetrokken, omdat dat toch maar een corrupte bende was. Dat klopt, maar in de 28 maanden dat zij de hoofdstad bestuurt, is er niets voor in de plaats is gekomen. De openbare aanbesteding stagneert omdat ambtenaren weigeren zitting te nemen in de commissies die de nieuwe uitvoerders moet aanwijzen, uit vrees om op hun beurt ook weer van corruptie te worden beschuldigd. En toen de procedure net op gang leek te komen, werd zij stopgezet door de nationale anti-corruptie autoriteit, omdat een ambtenaar met de hand wijzigingen in een document had aangebracht.
Veel ondernemingen kijken tenslotte wel uit om zich te melden, omdat je bij de gemeente Rome met haar miljardenschuld en ondoorgrondelijke bureaucratie nooit weet wanneer en of je je geld ooit krijgt. De kans is daarom groot dat ook deze winter het Romeinse bomenpark onverzorgd blijft. Een stevige paraplu verdient aanbeveling.
Comments